نوشته های مشابه
تا حالا در باره سبک های فرزندپروری چیزی شنیده اید .
دوست دارید درباره سبک ها فرزند پروری بدانید .می دانید سبک فرزند پروری درتربیت فرزندان و آینده آنها چه تاثیری دارد ؟
پس با امیرعباس رحیمی مشاوره کود و نوجوان در غرب تهران همرا ه باشید .تا درباره «سبک های فرزند پروری»بیشتر بدانید .
سبک‌های فرزندپروری نوع رابطه والد و کودک را مد نظر قرار می‌دهند. یک وجه جالب درباره والدگری این است که والدین با سبک‌های فرزندپروری مخصوص به خود می‌توانند تغییرات زیادی در فرزندان خود ایجاد نمایند. محققان با تلاش بر یافتن ویژگی‌های مشترک تربیت والدین چهار سبک فرزندپروری را شناسایی کرده‌اند.
اما لازم است بدانید هر والدی با فرزند خود رابطه‌ای منحصر به فرد دارد. در این مقاله به شباهت‌هایی که بین سبک‌های فرزندپروری در خانواده‌ها وجود دارد اشاره کرده‌ایم. شما می‌توانید با مطالعه این مقاله سبک فرزندپروری خود را شناسایی کرده و در اصلاح آن برای تربیت فرزندانی شاد، مسئول و مولد در جامعه بر آیید.
سبک فرزندپروری
سبک‌های فرزندپروری در واقع به ترکیب استراتژی‌هایی که برای رشد فرزند خود اتخاذ کرده‌اید اشاره دارد. در ادامه به انواع سبک‌های فرزند پروری اشاره خواهیم کرد. هر کدام از این سبک‌ها در چهار زمینه‌ی نظم، ارتباط، انتظارات و بیان احساسات و عواطف با هم متفاوت هستند. پژوهشگران چهار نوع سبک فرزندپروری را به صورت زیر نام گذاری کرده‌اند:
1. سبک مستبدانه: دارای کنترل بالا و محبت کم
2. سبک سهل گیرانه: دارای کنترل کم و محبت زیاد
3. سبک طردکننده: دارای کنترل کم و محبت کم
4. سبک مقتدرانه: دارای کنترل زیاد و محبت زیاد
سبک مستبدانه
والدین دارای سبک مستبد برای انضباط ارزش خیلی زیادی قائلند. قوانین سخت گیرانه‌ای وضع می‌کنند و سعی می‌کنند کنترل خیلی بالایی بر کودک داشته باشند. در عوض این والدین اهمیت کمتری به احساسات و هیجانات کودک می‌دهند صمیمیت عاطفی کمتری با کودک ایجاد می‌کنند.
والدین مستبد باور دارند کودکان باید از همه قوانین بدون استثنا و بی چون و چرا اطاعت کنند. این گروه والدین عموما خیلی توضیح منطقی در مورد تربیت خود به کودک نمی‌دهند.
برای مثال در جواب توضیح خواستن کودکان می‌گویند چون من می‌گویم. در این سبک والدین خیلی اهل گفتگو کردن منطقی با کودک نیستند. تمرکز آنها بیشتر بر اطاعت کردن است. والدین مستبد معمولا به کوکان اجازه نمی‌دهند وارد بحث‌ها و چالش‌های حل مسئله شوند. در عوض بیشتر قوانین را وضع می‌کنند و بدون توجه به نظر کودک پیامدهای آن را برای کودک اعمال می‌کنند. والدین دارای سبک مستبدانه از تنبیه و سرزنش کردن در مقابل اشتباهات کودک بیشتر استفاده می‌کنند. برای آشنایی با مهارت حل مسئله کلیک کنید.
ویژگی‌های سبک فرزندپروری مستبدانه
به طور کلی والدین دارای سبک مستبدانه ویژگی های زیر را دارند:
- سبک انضباطی خشک و اغلب بدون توضیح و صحبت است.
- به کار بردن تنبیه شایع است.
- ارتباط بیشتر یکطرفه و از مادر به کودک است.
- علت قوانین عموما توضیح داده نمی‌شود.
- والدین این سبک معمولا مراقبت و حمایت کمتری دارند.
- انتظارات بالا و بدون انعطاف است.
سبک سهلگیرانه
این والدین معمولا خیلی ملایم و بامدارا هستند. آنها عموما دخالت کمتری دارند و تنها وقتی وارد می‌شوند که مشکل جدی پیش آمده است.
این والدین سبک سهلگیرانه ، معمولا خیلی بخشنده‌اند، از هر چیز زود می‌گذرند. برای مثال در برخورد با اشتباه کودک از اصطلاحی مثل «بچه است دیگر» استفاده می‌کنند. این والدین معمولا به دلیل دلسوزی پیامدهای رفتاری را خیلی جدی اجرا نمی‌کنند و برای مثال با اصرار یا خواهش کودک سریع امتیاز را به کودک بر می‌گردانند یا محدودیت را برمی دارند.
والدین سهل گیر معمولا بیشتر نقش دوست را برای کودک خود می‌گیرند. آنها به حرف‌های کودک در مورد مشکلاتش گوش می‌دهند اما تلاشی نمی‌کنند انتخاب‌های اشتباه یا رفتار بد کودک را اصلاح کنند. در بسیاری مواقع کودکان در سبک سهلگیرانه دچار افت تحصیلی می‌شوند. در این زمینه برای تشخیص نوع سبک فرزند پروری می توانید با امیر عباس رحیمی روانشناس غرب استان تهران در شهر اندیشه ،شهریار،شهر قدس در ارتباط باشید .
ویژگی‌های سبک فرزندپروری سهلگیرانه
به طور کلی سبک تربیتی سهلگیر دارای ویژگی‌های زیر است:
- سبک تربیتی آنها بر عکس سبک سختگیرانه است. آنها قوانین نمی‌گذارند یا قانون‌های خیلی کمتری دارند.
ارتباط عموما باز است، اما این والدین می‌گذارند کودکان خودشان تصمیم بگیرند، به جای اینکه آنها را هدایت کنند.
این والدین معمولا گرم و مراقبت کننده‌اند.
در این نوع فرزندپروری انتظارات یا وجود ندارد یا در حداقل ممکن است.
سبک فرزندپروری طردکننده
والدین طردکننده درگیری کمی با کودک خود دارند. به عبارتی خیلی کاری به کار کودک خود ندارند. آنها زمان خیلی کمی را با کودک خود می‌گذرانند. این والدین اطلاع کمی نسبت به وضعیت کودکشان دارند. آنها قوانین تربیتی زیادی نمی‌گذارند. کودکان آنها نه تنها هدایت زیادی دریافت نمی‌کنند، بلکه رقبت و توجه زیادی هم نمی‌گیرند. به عبارتی والدین طردکننده انتظار دارند کودکان خودشان بزرگ شوند.
آنها وقت و انرژی زیادی برای رسیدگی به نیازهای کودک نمی‌گذارند. والدین طردکننده ممکن است در مورد کودکشان غفلت کنند، اما بیشتر مواقع این موضوع ناخواسته است. برای مثال مادری که دچار اختلال روانی مثل افسردگی است، یا اعتیاد به مواد مخدر دارد نمی‌تواند به نیازهای عاطفی یا جسمی کودک به طور پایدار رسیدگی کند.
همچنین در مواقعی والدین طردکننده آگاهی کمی نسبت به رشد کودک دارند. گاهی هم درگیری بسیار شدیدی در مورد مسائل مثل مشکلات مالی، بیکار، بیماری و ... دارند. کودکانی که با این نوع سبک تربیتی رشد می‌کنند اغلب اعتماد به نفس بسیار پایینی دارند. در این زمینه برای تشخیص نوع سبک فرزند پروری می توانید با امیر عباس رحیمی روانشناس غرب استان تهران در شهر اندیشه ،شهریار،شهر قدس در ارتباط باشید .
ویژگی‌های سبک طرد کننده
- هیچ سبک تربیتی مشخصی به کار نمی‌رود.
- والد اجازه می‌دهد کودک هر کاری می‌خواهد انجام دهد، بدون آگاهی دادن یا مراقبت کردن. این محتوا برای مشترکان ویژه است.
اجتماعی