روانشناس و کوچینگ آموزشی توسعه فردی|کوچینگ آموزشی نوجوان|روانشناسی
نوشته های مشابه
سواد عاطفی چیست؟ امیر عباس رحیمی روان شناس خوب در شهر اندیشه و غرب تهران می گوید،بر اساس تعریف یونسکو ( سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد ) از سواد، توانائی ایجاد رابطه مفید و موثر با دیگران که بتواند زمینه خوشی و شادمانی و ارضای نیازهای روحی و روانی آدمی را تامین کند به سواد عاطفی اطلاق می‌شود.
. این یک مهارت مهم است که کودکان باید از سنین پایین آن را توسعه دهند تا به برقراری رابطه پایدار با احساسات خود کمک کند.
سواد عاطفی یکی از جنبه های کلیدی است که به معنای توانایی کلی ما برای مقابله با احساسات است. سواد عاطفی بر نحوه بیان احساسات و چگونگی خواندن احساسات دیگران تمرکز دارد.
در حالی که برخی از کودکان به طور طبیعی در انجام این کار راحت خواهند بود، برخی دیگر ممکن است به تشویق و حمایت بیشتری نیاز داشته باشند.
ضرورت توجه به سواد عاطفی فرزاندانمان
جعفر بای از آن جایی که انسان یک موجود مدنی می‌باشد و چاره‌ای جز زندگی در جمع ندارد حیات او به زندگی اجتماعی وابسته است. آدمی در زندگی اجتماعی در کنار یکدیگر تندرستی و سلامتی خویش را تضمین می‌کند.
فرهنگ فرد مداری حاکم بر جهان، وضعیتی را فراهم ساخته که زندگی در تنهائی و خلوت و انزوا به صورت فردی نه تنها میسر و ممکن نیست بلکه منجر به بروز انواع بیماری‌های عاطفی و روانی و افسردگی می‌شود. آدمی با انرژی عاطفی ناشی از کنار یکدیگر بودن به نشاط و خوشی دست می‌یابد و سلامت خویش را با تولید فضائی مملو از مهربانی تضمین می‌کند.
فضای عاطفی در جوی که آدمی حضور می‌یابد باید کانون مهر و محبت و منشا نشاط و شادی باشد. این نیازمند مهارت و توانائی‌های ویژه‌ای است که هر فرد نمی‌تواند به محض قرار گرفتن در جمع به چنین انرژی‌ای دست یابد و آن را به اطرافیان هدیه کند.
مهارت ایجاد ارتباط مفید و موثر با دیگران مستلزم داشتن سواد عاطفی است تا فرد بتواند جو مثبتی را برای خوب کردن حال همه کسانی که با او در ارتباط هستند، فراهم کند.
تولید خوشی و شادمانی در دیگران به سواد عاطفی نیاز دارد و همه نمی‌توانند به محض حضور در جمعی جو شادمانی و نشاط در محیط ایجاد کنند. زیرا اولا این کار نیاز به مهارت ارتباط موثر دارد و ثانیاٌ فرد با مدیریت هیجانات و سواد اجتماعی بتواند کانون مهر و محبت در خود و دیگران باشد.
. در حالی که نهاد‌های تربیتی و نظام آموزشی کمتر به ارائه و تقویت آن در مخاطبان خویش توجه دارند، یکی از وظایف خطیر خانواده و نهاد تربیتی و آموزشی ارائه آموزش‌های ارتباطی و تقویت مهارت تعامل اثربخشی با اطرافیان است که می‌بایست با ممارست کامل، خروجی آن به انسان‌های موفق در ارتباطات اجتماعی ختم شود.
این قصه را برای ترس از تاریکی به کودکان تعریف کنید
. . .
این محتوا برای مشترکان ویژه است.
