استرس از طریق سیستم ایمنی بر مغز و روان تأثیر می گذارد
Visits: 1
استرس مزمن بر سیستم ایمنی و مغز تأثیر می گذارد. اکنون محققان نشان می دهند که آنزیم خاصی که در سلول های سیستم ایمنی یافت می شود تحت استرس وارد مغز می شود.
در موش ها باعث کناره گیری و اجتناب از تماس اجتماعی می شود. این ارتباط تازه کشف شده بین بدن و ذهن در بیماری های روانی مرتبط با استرس می تواند به درمان های جدیدی برای افسردگی منجر شود.
استرس مزمن بر سیستم ایمنی و مغز تأثیر می گذارد. محققان دانشگاه زوریخ UZH اکنون نشان می دهند که آنزیم خاصی که در سلول های سیستم ایمنی یافت می شود تحت استرس وارد مغز می شود.
در موش ها باعث کناره گیری و اجتناب از تماس اجتماعی می شود. این ارتباط تازه کشف شده بین بدن و ذهن در بیماری های روانی مرتبط با استرس می تواند به درمان های جدیدی برای افسردگی منجر شود.
استرس مزمن عواقب گسترده ای برای بدن ما دارد. به عنوان مثال، بسیاری از بیماری های روانپزشکی مرتبط با استرس مانند افسردگی با تغییراتی در سیستم ایمنی بدن مرتبط هستند. با این حال، مکانیسم های اساسی چگونگی تأثیر این تغییرات بر مغز هنوز تا حد زیادی ناشناخته است.
آنزیم سلول های ایمنی در خون بر اعصاب مغز تأثیر می گذارد.
یک تیم تحقیقاتی بین المللی به رهبری دانشگاه زوریخ (UZH) و بیمارستان دانشگاه روانپزشکی زوریخ (PUK) و دانشکده پزشکی ایکان در کوه سینا، نیویورک، اکنون مکانیسم جدیدی را کشف کرده اند.
فلورین کاتوماس، نویسنده اول، می گوید: “ما توانستیم نشان دهیم که استرس مقدار ماتریکس متالوپروتئیناز-8 (MMP-8)، آنزیمی در خون موش ها را افزایش می دهد. همین تغییرات در بیماران مبتلا به افسردگی نیز مشاهده شد.” MMP-8 از خون به مغز می رود و در آنجا عملکرد نورون های خاصی را تغییر می دهد. در موش های مبتلا، این منجر به تغییرات رفتاری می شود: آنها کناره گیری می کنند و از تماس اجتماعی اجتناب می کنند.
تغییرات در ماتریکس خارج سلولی مغز
محققان توانستند از مدلهای حیوانی استفاده کنند تا نشان دهند استرس مهاجرت نوع خاصی از گلبولهای سفید خون به نام مونوسیتها را به سیستم عروقی مغز، بهویژه به مناطق مرکز پاداش افزایش میدهد.
این مونوسیت ها MMP-8 را تولید می کنند. MMP-8 در بازسازی و تنظیم قاب شبکهای که نورونهای مغز را احاطه میکند – به نام ماتریکس خارج سلولی – درگیر است. “اگر MMP-8 از خون به بافت مغز نفوذ کند، ساختار ماتریکس را تغییر میدهد و در نتیجه عملکرد نورونها را مختل میکند.
موشهایی که تحت تأثیر این فرآیند قرار میگیرند، تغییراتی را در رفتار خود نشان میدهند که شبیه به آنچه در انسانهای مبتلا به افسردگی دیده میشود.
به منظور اثبات اینکه MMP-8 واقعاً مسئول تغییرات رفتاری است، محققان ژن MMP-8 را از برخی از موش ها حذف کردند. در مقایسه با موشهای کنترل، این حیوانات تغییرات رفتاری منفی مرتبط با استرس را نشان ندادند.
تجزیه و تحلیل خون بیماران مبتلا به افسردگی نشان میدهد که یافتههای مدلهای موش برای انسانها نیز مرتبط است: هم مونوسیتها و هم MMP-8 در خون افراد مبتلا به افسردگی در مقایسه با شرکتکنندگان سالم افزایش یافته است.
مطالعات بالینی با بیماران برنامه ریزی شده است
قبل از اینکه نتایج در عمل بالینی اجرا شوند، مطالعات بیشتری مورد نیاز است. با این وجود، کاتوماس می گوید: “کار ما بار دیگر اهمیت تعامل بین سیستم ایمنی و مغز را در ایجاد اختلالات روانپزشکی نشان می دهد.
این بینش ها در حال حاضر در درمان روانپزشکی گنجانده شده اند.” در بخش ویژه PUK برای مراقبت های یکپارچه که توسط کاتوماس رهبری می شود، پزشکان هنگام درمان بیماران خود رویکردی جامع ذهن و بدن بر اساس آخرین یافته های علمی اتخاذ می کنند.
این تیم تحقیقاتی اکنون در حال برنامه ریزی مطالعات بالینی برای بررسی میزان تأثیرگذاری بر سیستم ایمنی با تحریک نواحی خاصی از مغز هستند.
آنها همچنین بررسی خواهند کرد که آیا هرگونه تغییر در سلول های سیستم ایمنی بیماران افسرده بر رفتار آنها تأثیر می گذارد یا خیر.